اهمّيت قرآن
اهمّيت قرآن
رسول خدا صلى الله عليه و آله مىخواست گروهى را به جهاد بفرستد خواست از بين آنان شخصى را امير لشكر قرار دهد از يكايك آنان پرسيد كه از قرآن چقدر مىدانيد.
هر كدام مقدارى را گفتند تا نوبت به جوانى كه از همه كم سن و سال تر بود رسيد گفت: اى رسول خدا من سوره بقره رامىدانم حضرت فرمود: تو را امير لشكر قرار دادم.
گفتند: يا رسول اللَّه صلى الله عليه و آله، اين جوان را بر ما، پير مردها، امير مىكنى؟ حضرت فرمود: (معه سورة البقرة) او سوره بقره را مىداند و شما نمىدانيد.
و جاى بسى تعجب است كه اگر جوانى سورهاى از قرآن را بداند و پيران آن را ندانند استحقاق فرماندهى بر آنان را پيدا مىكند اما اگر جوانمردى چون على عليه السلام همه علم قرآن و
تورات و انجيل و زبور را داشته باشد و به فرموده رسول خدا صلى الله عليه و آله (انا مدينه العلم و على بابها) چنين شخصى را به جرم اينكه جوان است از حق مسلّم و خدا دادىاش بر
كنار كنند! و زير بار امامت او نروند.[1]
[2] اكبرى، محمود، جنگ جوان، 1جلد، لوح محفوظ - قم، چاپ: سوم، 1385 ه.ش.