لبیک یامهدی

 برمبنای روایات ،اصل واقعه ی ظهور یک وعده الهی وتردید ناپذیر است وامگان دارد با تاخیریاتعجیل همراه شود.

تاکید ائمه (علیهم السلام) بردعاکردن برای ظهوربیانگراثرقطعی دعا درتسریع امرظهور است ،آن چه درطول تاریخ نیزشاهدوقوع موارد مشابه بوده ایم که تکرار آن اصلا ناممکن نیست .

حضرت رسول (صلوات الله علیه)فرمودند:اسرائیل باشما(مسلمانان) همچون شباهت دولنگه ی یک کفش وپره های انتهای تیرکمان است ؛هرآنچه درمیان آنها به وقوع پیوست،درمیان شماهم اتفاق خواهد افتاد.(1)

بنی اسرائیل پس ازرحلت حضرت یوسف(علیه السلام)به واسطه اعمال خوددچارگرفتاری شده وبسیار مضطرشده وراهی جزتوبه ازگناهان خویش وپناه بردن به درگاه خداپیدانکردند،درآن هنگام خداوندمتعال به خاطرندبه واشکهای دسته جمعیشان بیش ازیک سوم اززمان غیبت منجی آنها (حضرت موسی(علیه السلام) را بخشید.

امام صادق (علیه السلام)نیزدرباره نقش دعای حقیقی درتعجیل فرج امام زمان(علیه السلام) چنین فرمودند:

شیعیان ماهم ،اگرمانند بنی اسرائیل به درگاه خدادعاکنند،خداوند فرج مارانزدیک خواهدفرمود؛اما اگرچنین نکنند این سختی به نهایت زمان معین خودخواهدرسید.(2)

بنابراین پس ازتوبه ی حقیقی وباتضرع ودعای همگانی ، می توانیم طومارغیبت رادرهم پیچیده وظهور شادی بخش مولایمان راسرعت بخشیم.

1- من لایحضره الفقیه شیخ صدوق ،ج 1،حدیث 609 .

2- بحارالانوار،ج 52،ص131.